Drapacze chmur ważą za dużo: Nowy Jork tonie coraz głębiej i głębiej

Prestiżowy amerykański uniwersytet przeprowadził dogłębne badanie, które wykazało, że Nowy Jork, a konkretnie wyspa Manhattan, zapada się pod ziemię w tempie około 1-2 milimetrów rocznie.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie "Earth's Future" przez zespół ekspertów z University of Rhode Island pod kierownictwem geologa Toma Parsonsa.

Naukowcy obliczyli całkowitą masę ponad miliona budynków w Nowym Jorku. Łączna masa wyniosła około 764 milionów ton. Następnie miasto zostało podzielone na siatkę kwadratów o boku 100 metrów, a naukowcy przeliczyli masę budynków na nacisk w dół, licząc również efekt grawitacji. Z równania wyłączono jednak ciężar dróg, chodników, mostów i torów kolejowych. Ostatecznie dane te zostały włączone do modeli, które odtwarzają bardzo skomplikowaną geologię nowojorskiego podłoża, które składa się głównie z piasku, mułu, osadów gliniastych i wychodni skalnych.

Okazało się, że podłoże jest bardzo zróżnicowane i reaguje inaczej na różnych obszarach. Gleby z większą ilością gliny i sztucznego wypełnienia są bardziej narażone na zawalenie się budynków, ze średnią wartością 294 milimetrów obliczoną na dolnym Manhattanie; bardziej elastyczne gleby są w stanie odbudować się po wzniesieniu budynków, podczas gdy twardsze, skaliste podłoże, do którego zakotwiczonych jest wiele drapaczy chmur, nie porusza się tak bardzo.

Po podliczeniu wszystkich danych i spojrzeniu na nie jako na całość, okazało się, że Wielkie Jabłko powoli zagłębia się w ziemię w tempie około 1-2 milimetrów rocznie, co, choć może wydawać się niewiele, znacznie zwiększa ryzyko klęsk żywiołowych, a także podważa bezpieczeństwo budynków.

Według naukowców, którzy przeprowadzili badanie, dane te służą "podniesieniu świadomości faktu, że każdy nowy wieżowiec zbudowany na obszarach przybrzeżnych, rzecznych lub nad jeziorem może przyczynić się do przyszłego zagrożenia powodziowego".